Bir varmış bir yokmuş evvel zaman içinde Lili diye biri varmış. Lili’nin karnı büyümeye başlamış. Öğrenmiş ki bebeği olacakmış. Karnı daha tam büyümeden bebeği gelivermiş. Çünkü çok aceleci ve meraklıymış. Ama büyükleri annesini biraz daha merak etsin istemişler ve alıp onu büyümesine yardım edecek sıcak bir yere götürmüşler. Lili’nin minik bebeği bir süre sonra büyümüş ve ona dönmüş. Onlar ermiş muradına derken bu mutlulukları uzun sürmemiş. Lili’nin çok sevdiği işine de dönmesi gerekiyormuş. Aslında daha zamanı varmış. Lili’nin iş yerinde bir cadı varmış. Bu cadı bir amcaymış. Demiş ki:
”Eğer işe başlamazsan seni başka bir yere göndereceğiz.”
Lili buna çok üzülmüş. Lilinin yaşadığı ülkede bir padişah varmış. Lili gidip ona derdini anlatmak istemiş. Ama öğrenmiş ki cadıyı padişah çok severmiş. Ona hep:
”Dile benden ne dilersen” Dermiş. Cadı da:
”Padişahım çok yaşa” Dermiş.
Bir gün bütün cadılar toplanmışlar. Lili de onları saklandığı yerden seyretmiş. Cadılardan birinin bebeği olduğu için ona ne hediye edelim diye konuşuyorlarmış. Biri demiş ki:
”Ona bebeğiyle birlikte uzun bir zaman verelim. Onu büyütsün. O arada onun işlerini biz yerine getirelim, karnını da doyuralım, sonra da işinin sonuna geldiği zamanlara bu süreyi ekleyelim.”
Hepsi bunu kabul etmişler, padişaha bildirmişler, padişah da cadıları sevdiğinden kabul etmiş ve cadılar bebekleriyle mutlu zamanlar geçirmişler. Cadılar mutlu oldukları için de Lili’yi anlamışlar ve onu hep onu hep sevmişler…