Kategori: Öykü

Zeynep, köyün en alımlı kızıydı. Ne zaman sokağa çıksa, köyün delikanlıları gelişini fark eder, işlerini bırakırdı. Bunu fark eden Zeynep’in yanakları al al olur; ne alacaksa alır, koşa koşa evine dönerdi…... Devamını oku...

Minik Kuş Selin bir taraftan ağlamakta, bir taraftan anne ve dedesine seslenmektedir. Selin: “Anne! Dede! Çabuk gelin buraya!” Dede:”N’oldu kızım?!” Selin:” Dede yetiş çabuk!” Anne: ”Kızım neler oluyor, niye... Devamını oku...

Kaptan: “Dikkat dikkat kaptanınız konuşuyor!  Kırmızı alarm! Bir uzay aracı hızla üzerimize doğru geliyor!  İkinci bir emre kadar, herkes yerine otursun ve emniyet kemerini bağlasın!” Yardımcı Kaptan: “İletişim kurmaya... Devamını oku...

Babaannenin Çeyiz Sandığı                                                      Ah güzelim çam ağaçları.... Devamını oku...

Kırılmak neden birine yakışsın ki? Kırmak ve kırılmak üzerine yazmayı düşünmemiştim oysa. Öykümü bıraktım ve kendi kendine ilerledi. Nasıl mı? Her şey bir kavanoz kırılmış zeytinle başladı. “Anne hadi geç... Devamını oku...

Sözcükler bizle oyun mu oynuyor? Nereden mi aklıma geldi? ‘Pataklı’ sözcüğünden. Pataklı, şehrin üniversitesinin de bulunduğu bir yerleşim yerinin adı. Başlıkla ne ilgisi mi var? Pataklı’da bir kafede... Devamını oku...

Seniye son bardağı da duruladı. Bulaşık sepetine kuruması için bıraktı. Epey yorulmuştu. Ama değmişti yorgunluğuna. Şöyle bir baktı mutfağına. Yine pırıl pırıl olmuştu. Seniye sen bu işi biliyorsun dedi kendine.... Devamını oku...

Zümrüt uyandı. Saate baktı. Yedi olmuştu. On dakika daha yatabilirdi. Saate bakarak uyumaya çalışmak keyifliydi. Sabahları bir dakika bile ne kıymetliydi. Hiç kalkmak zorunda kalmasa daha da keyifli olacaktı. Bunları düşünürken... Devamını oku...