Bir varmış bir yokmuş; hem varmış hem yokmuş… Evvel zaman içinde, dünyanın en güzel yerindeki bir ülkede, bir sürü tekke varmış. Tekkede takkeyle; bazen hu hu deyip kendinden geçen müritler ile eteklerini öptürmeyi seven şeyhleri yaşarmış. Alışverişte görevli olanlar dışında, tekkeden hiç çıkmazlar; burada yer içer ve kendilerine ayrılmış odalarında yatar kalkarlarmış. Şeyhleri ne derse onu yapar; etrafına pervane olurlarmış. Bazen de kendilerini çileye çeker, çok gerekmedikçe odalarından hiç çıkmaz; nefislerini terbiye etmeye çalışır; dünyevi meselelerden ellerini ayaklarını çekip, kendilerini uhreviyata adarlarmış…
Gel zaman git zaman ülkede büyük bir kurtuluş savaşı başlamış ve ardından da cumhuriyet kurulmuş. Tekkeler yeniliğe uyum sağlayamamış. Cadı kazanına dönüşmeye başlamış. Ülkenin düşmanları buna çok sevinmiş ve kazana vermiş de vermiş odunu… Cadı kazanı fokurdamaya başlamış; beyinleri haşlamış da haşlamış… Şeyhler, “Din elden gidiyor da gidiyor!!” Diye diye bütün ülkede isyanları başlatmış. Ülkeyi parçalamayı bekleyen düşmanlar ellerini ovuşturarak, ağızlarından salyalar aka aka; odunu verdikçe vermiş kazana…
Hal böyle, yıl da 1925 olunca; sonunda olanlar olmuş…
Ne mi?
Bilenler bilir…
Sonunda tekkelerin takkesi düşmüş. Takke düşmüş, kazan devrilmiş…
Tekkeler tarihin tozlu puslu sayfalarına gömülmüş…
Bundan yıllar sonra, tam biz erdik murada diyecektik ki; bir de ne görelim?
Hepsi de, tarihin tozlu puslu kanlı sayfalarından hortladı 🙁 🙁
Takkeli, cübbeli, sakallı; kimi zaman kafa sallıyor kimi zaman el öptürüyor, kimi zaman taciz tecavüzle gündem oluyor ve en kötüsü de, “Ben kuluma şah damarından yakınım” diyen yaradanla girmek istiyor kulların arasına…Ne yazık ki aklı iki bacak arasında; cenneti bile “huri olur ödülüm” diye istiyor…
Yılın ilk günlerinde bu masal niye?
Masalların çoğu mutlu sonla biter ya; bunu dilemek için….
Dileğim:
2023 Yılında, Cumhuriyetimizin 100. Yılını kutlayacağız. Karanlık aydınlığı doğurur… Karanlığı doğru tanımlayabilirsek; aydınlığa ulaştığımızda; onu iyice sarmalayabiliriz… Doğru olmayan ya da aksayan sistemler eninde sonunda yok olmaya mahkumdur…. Krallıklar, imparatorluklar ve bazı sistemler bunun tarihteki örnekleridir… 2023 aydınlanacağımız bir yıl olsun ve bu masal mutlu sonlansın 🙂