“Bir insanın ana vatanı çocukluğudur” Epictetus
“ Epictetus Yunan stoacı filozoftur. Stoacılığın temelinde şu yatıyor: Fiziksel rahatsızlıklarımızın kaynağı nasıl bedenimizde ise ruhsal rahatsızlıklarımızın kaynağı da aklımızda ve düşüncelerimizde yatıyor ve düşüncelerimize kendimiz şekil verdiğimiz için manevi sıkıntılarımızın sorumlusu biziz. Bu rahatsızlıklar, hatalı muhakeme ve yanlış inançlardan doğuyor. Stoacılar muhakeme yetimizi geliştirirsek ve inançlarımızı düzeltirsek mutlu bir yaşama sahip olacağımızı düşünüyorlar. Çözümleri dışarıda aramak yerine insan aklında arıyorlar. Stoacı filozoflar, bir bakıma bireyin görevlerinden birinin de yaşadıkları topluma faydalı olmak olduğuna inandıklarından, oldukça üretken kişiler. Ruhsal sıkıntılarımızın çoğu elimizde olmayan şeyleri isteme ve sahip olduğumuz şeylerin kıymetini bilmemeden kaynaklı. Hepimizin deneyimlediği bir şey bu.
“Mutlu bir yaşam için pek az şey gerekli; gereken her şey içimizde ve düşünce biçimimizde.” Marcus Aurelius
“İşte insanın çılgınlığı böyle bir şey. Mutlu olmak elindeyken perişan olmayı tercih ediyor.
Bilinçsiz insan, köleler efendilerine nasıl itaat ediyorlarsa, arzularına öyle itaat ediyor.
Ve arzularını kontrol edemediği için asla huzur bulamıyor. ” DiyojenStoacılar tanrının doğanın her yerine nüfuz etmiş olduğunu ve her şeyin bir plan ya da akıl tarafından kontrol edildiğini düşünmüşlerdir. Akılcı olmayan aşırılıklardan uzak durmak, duygusal aşırılıklardan uzak durmak, hayatın doğal akılcılığına güven ve kişinin kendi kendine
yetebilme yönünde doğru eylemde bulunma istekliliği stoa düşünürünün temel dayanak noktalarıdır.” DerlemeKaynak:
20. Ağustos . 2022′ den Not:
Hepsi güzel düşünceler. Epictetus’un sözünü araştırırken, stoacılık ile ilgili bir şeyler öğrenmiştim. Yazmaya ilk başladığım günlerdeydi. Yazarken öğreniyor da insan….
İnanç, her dönemde farklı şekillerde de olsa bir ihtiyaç olarak kendini göstermiş…
Akıl, aklı kullanmak çok önemli. Buna vurgu da yapılmış…
Buna kalbi de eklemek istiyorum. Duyguları ve özellikle de sevgiyi de … İnanç ve sevgi birlikte çünkü… İkisinin olmadığı yerde insan huzur da bulamıyor… Sürekli değişim ve dönüşüm içindeyiz. Doğa da öyle… İyiye dönüşürsek doğa da bundan olumlu etkileniyor…
Bu yazıdan tam dört yıl sonra bugün Epictetus’un bu sözüne farklı bir bakış açım oluştu:
İnsanın anavatanı yüreğidir diyorum…
Çünkü çocukluğumuz, hayallerimizde ve yüreğimizde…