Turuncu Güneş Köyü

Bir zamanlar, uzak diyarlarda, etrafı yemyeşil tepelerle çevrili, küçük bir köy varmış. Bu köyün adı, her gün batımında gökyüzünü turuncuya boyayan güneşe duydukları sevgiden dolayı Turuncu Güneş Köyü’ymüş. Köyün insanları, evlerini rengarenk taşlardan yapar, bahçelerini en güzel çiçeklerle süslerlermiş. Herkesin birbirine yardım ettiği, sevgi dolu, neşeli bir yermiş burası.
Ancak bir gün, köyün üzerine kara bulutlar çökmeye başlamış. O neşe dolu, pırıl pırıl gökyüzü yavaş yavaş griye dönmüş. Köyün insanlarının yüreğine de bir hüzün yerleşmiş. Gök gürültüleri başlamış, şimşekler çakmış ama yağmur bir türlü gelmemiş. İnsanlar korkuyla evlerine çekilmiş, şarkılar susmuş, bahçeler solmuş.
Köyde yaşayan küçük bir kız varmış, adı Elif. Elif’in en sevdiği şey, rengarenk kelebeklerin peşinden koşmakmış. Ama şimdi kelebekler bile saklanmış. Elif, bu duruma çok üzülmüş ve ne yapacağını düşünmeye başlamış. Aklına bir fikir gelmiş. Büyükannesinin her zaman söylediği bir sözü hatırlamış: “En karanlık gecede bile, kalbinin ışığı yolunu aydınlatır.”
Elif, evdeki en parlak feneri almış ve köyün ortasındaki büyük meydana gitmiş. Fenerini yakmış ve onu göğe doğru kaldırmış. Fenerin minik ışığı, gri gökyüzünde bir yıldız gibi parlamış. Önce komşusu Hasan Amca, sonra Ayşe Teyze, ardından diğerleri, pencerelerinden Elif’in ışığını görmüşler. Onlar da evlerindeki fenerleri yakmış ve Elif’in yanına gelmişler.
Kısa sürede, köy meydanı binlerce küçük ışıkla aydınlanmış. Herkesin elinde bir fener, yüzünde bir tebessüm varmış. Karanlık bulutlar, bu kadar çok ışığı ve umudu bir arada görünce dayanamamış. Yavaş yavaş dağılmaya başlamışlar. Gri gökyüzünün yerini yeniden pırıl pırıl bir mavi almış. Kelebekler saklandıkları yerlerden çıkmış, kuşlar cıvıldamaya başlamış.
Elif ve köy halkı, o gün bir şeyi öğrenmişler: İnsanlar bir araya gelip kalplerinin ışığını birleştirdiklerinde, en büyük karanlıklar bile aydınlanırmış. Ve Turuncu Güneş Köyü, o günden sonra sadece gün batımındaki turuncu güneşiyle değil, kalplerinden yükselen o birleşik ışıkla da parlamaya devam etmiş.
Penceremden İnciler

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir