ŞİİR DEDİĞİN
Durup düşünmektir bir yerde. Bir yerde yön vermektir yaşama.
Başbaşa kalmaktır sevdiğinle. Bir bahar dalıdır acıveren. Yediveren gülüldür. Dip notudur. Öz suyudur yaşamın.
Çöğürdikenidir zaman zaman insanı kendine getiren. Kapılarını açmaktır sevdalara. Aynı yastıkta yaşlanmaktır yaşamla.
Kendinle hesaplaşmaktır. İnsanın insanı anlaması, sözcüsüdür yaşamın. Yeryüzüne ve yaşama karşı gerinivermektedir hafifçe.
Uzun lafın kısasıdır, anlayana.
Hatice YUMŞAK (KIŞLAK)
“Çok yazmak, çabuk yazmak hiç önemli değildir. Dünya, nasıl yazdığınıza değil, ne yazdığınıza bakar.”
Henry Lewis
Yazar/ Öğretmen Hatice Yumşak Kışlak bu şekilde başlıyor ve bir şiir bir şiir daha derken alıp götürüyor…
YÜREK GÖÇÜREN
(AŞK)
İlk kurşun teğet,
İkincisi kıl payı,
Üçüncüsü…
Üçüncüsü
Kör kurşun…
Deviriverdi yere…
AYRIK OTLARI
Dök içini, kırık dökük ne varsa/ Dünden yana, bugünden yana/ Kirlenmiş duyguları, öfkeleri, kırgınlıkları,/ Sök at içinden ayrık otlarını,/ Boşalt avucunda, eteğinde ne varsa./ Rahatla dostum rahatla,/ Akdeniz’in maviliklerinde serinlet,/ Yıka gönlünü./ Geri dönsün güzellikler/ Sonsuz barınağına doğru.
ŞİİR
Öyle dinleyeceksin şiiri.
Yalnız başına,
Tek başına.
İstersen
Götür koy gönlünü,
Dağ esintisine,
Deniz kıyısına.
Aç gönül pencereni
Ney sesine.
Ruhundan
Efir efir
Dolsun
İÇİNE…
Öğretmenlikle geçen dolu dolu yıllardan süzülüp satırlara dizilen şiirleri; hayatın binbir halinin resmini çekiyor ve çözümlere dair yol gösteriyor. Ümit veriyor…
Pencerelerimiz yan yana. Derin Yayınlarından çıkan kitabının kapak tasarımını ve iç düzenmelerini beğendim.
Ve tabii ki şiirleri de….
Okumanızı tavsiye ederim.