21Eylül/11Ekim arasında uzunnn bir yolculuğa çıkmıştım… 15 Mayıs 1919’a gittim… Bandırma vapuruna bindim… Pandemi var diye gezemeyecek değiliz aa.. ?
Kitabın kahramanı bir deha ve insanı kendine hayran bırakıyor…
Okul yıllarımızda, yolun nereye çıkacağını
duraklarını, istasyonlarını; içerdiği çetrefilli yolları, patikaları; yolun sonunda varılan finali defalarca anlatmış olsalar da bizlere; birebir yaşayanının kaleminden olması bu yolculuğu daha da anlamlı kılmakta…
Mustafa Kemal Atatürk gibi bir lidere sahip olmak; her millete nasip olmayacak büyük bir şans… Nutuk neredeyse 100 yıl önce kaleme alınmış… İçinde Türkiye Cumhuriyetinin sancılı doğumu; adeta küllerinden yeniden doğuş öyküsü var. Tüm bunları kaleme alması ve gerçekleri şüphe bırakmaz şekilde yazmış olması da Mustafa Kemal Atatürk’ün ileriyi gören bir lider olduğunu bir kez daha göstermekte… Hedefini koyup hiç yılmadan çıktığı yolda bazen yalnız kalmış ama direnmiş; yılmamış açıklamış, anlatmış; bazen seyirci kalmış izlemiş; ama varlığına gereksinim duyulmuş; hiç olmaması gereken ayaklanmalar, karşı çıkmalar, isyanlarla uğraşmış; eseri oluşturan kendisiyken meclisten dışlanmak bile istenmiş; savaş yıllarının yokluğu ve yoksunluğu içinde gidip gelen akılların toparlayıcısı olup her seferinde ümitleri yeşertmiş… Bazen en yakınındaki arkadaşları bile inanmazken; her seferinde hedefine giden yolun sabır ve sebatla taşlarını ayıklamış ve hepimizin bildiği zaferlere imza atmış… Cumhuriyete ulaşmış…
Atamız, arşiv niteliğinde olan bu kitabı bizlere hediye etmiştir. Nutuk’un giderek çok satanlarda olması bence bu hediyeye verilen değeri yansıtmaktadır…
Yollara taş döşeyenler her zaman olacaktır. Tarih tekerrürden ibarettir dense de bir yönüyle yeniden tekerrür etmeyecektir; yani “Türkiye Cumhuriyeti ilelebet payidar kalacaktır!”
Atamıza minnet ve saygıyla…